Saibogujiman Kwenchana / Ben Bir Robotum Ama Sorun Değil

Yine en beğenilen film listelerine bakıyordum ve bu filmi buldum. Kendisini robot sanan bir kız ile soyut şeyleri bile çalabildiğini sanan (perşembeyi çaldım!!!) bir oğlanın -ki kendisi bi rain abimiz oluyor-  akılhastanesindeki tuhaf aşk hikayesi. Evet konusu pek ilgi çekici değil (en azından bana çekici gelmedi) ama yönetmeni gayet ilgi çekici: Park Chan-Wook. Kendisini nereden hatırladığınızı düşünüyorsanız, kült olmuş OldBoy filmini hatırlatmak isterim. İnsanın karnına kramplar sokan ve müthiş müziğiyle özdeşleşerek melodiyi her duyduğunuzda tüm sahneleri tek tek hatırlatarak beyninizi eriten çarpıcı bir intikam filmi olan OldBoy'un yönetmenini bu filmde de görünce direk izlemeye koyuldum.

Park Chan-Wook daha önce de intikam filmleri çekmiş bir yönetmen. Ve en az bir filmini izlediyseniz bilirsiniz ki insanı feci rahatsız eden bir tarzı var. Ancak Ben Bir Robotum Ama Sorun Değil filminde bu rahatsız edici öğelerden kaçınmış ve tamamen tarzının dışında bir film (tabiki üslubunu yine görüyorsunuz) yapmış. Sebep olarak ise, 12 yaşındaki kızına çektiği hiçbir filmi izletemeyeceğini, bu yüzden de ona da hitap edebilecek seyirlikte bir film yapmak istediğini söylemiş; ne şeker. :)

Filme gelirsek, tıpkı OldBoy gibi sevip sevmediğimi anlayamadığım tuhaf ama aynı derece sevimli bir film. İzlerken bazen çok sıkıldığımı itiraf etmeliyim ama genel olarak düşündüğümde aklıma gelen sahneler çok çarpıcı ve gülümsetiyor. Mesela en güzel sahnelerden biri şuydu: 

Kız kendini robot sandığı için yemek yemiyor çünkü yemek yerse bozulacağını sanıyor. Bunu farkeden esas oğlan "tamam o halde içine pirinci öğütüp enerjiye çevirecek bir parça ekleyeceğim. Böylece yediğin yemek seni bozmayacak ve şarjın hep dolu olacak. Böyle parçalar için robotların sırtında bir kapak bulunur." diyerek kızın sırtına kapak çiziyor ve göya bir cihaz yerleştiriyor.

Daha da güzeli, kız bu parçanın bozulmasından endişelendiğinde "Sana ömür boyu garanti veriyorum, bozulursa eğer tamir edeceğim." diyerek kızı rahatlatıyor. Şimdilerde hangi aşık "ömür boyu garanti" veriyor ki?

Bu ayrıntı da çok şekerdi. Robot kız pilinin ne kadar kaldığını ayak parmaklarındaki renklerden öğreniyor. :)

Esas oğlanın, birinin sesi, merhamet, kibarlık gibi soyut şeylerini de çalabilmesi güzeldi. "Kahve makinasının sana selamı var!", "Perşembeyi çaldım!", "Islanan tek şey çoraplarımız değil!" gibi repliklerse bu filmi orjinalleştiren başka unsurlar.

Park Chan-Wook izliyorsanız zaten ayrıntıları ve delilerin masalsı dünyasını harika bulacağınızdan eminim. Velhasıl izlediğime pişman olmadığım, masal gibi bir filmdi.

Sevgiler.